Περίληψη: Η Ελένη, μια 15χρονη έφηβη, καταθέτει στο ημερολόγιό της της σκέψεις της για τις πρώτες μέρες της συγκατοίκησης με τον πατριό της Λάμπρο και την κόρη του Αγγελική, μετά το δεύτερο γάμο της μητέρας της. Η Ελένη παρουσιάζει τις αρχικές ανησυχίες των δύο γονιών για την ομαλή συμβίωση των δύο κοριτσιών, καθώς και οι δύο έφηβες έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και διαφορετική προσέγγιση απέναντι στις νέες συνθήκες. Σταδιακά, όμως η επιρροή της Αγγελικής θα βοηθήσει την Ελένη να προσαρμοστεί και να γίνουν τελικά καλές φίλες.
Ενότητες
1η: « Η μαμά…την Αγγελική»: Οι αγωνίες των γονέων για τη συνύπαρξη
των δύο κοριτσιών..
2η: «Σιγά σιγά… την καταλάβαινα καλύτερα»: Η θετική επιρροή της Αγγελικής
στην Ελένη.
3η: «Έτσι… τα σιδεράκια»: Οι αλλαγές στη ζωή της Ελένης.
Ελένη: Είναι ιδιότροπη, γκρινιάρα, εσωστρεφής, οκνηρή και εγωκεντρική. Είναι πληγωμένη από το διαζύγιο των γονιών της και δυσκολεύεται να αποδεχτεί τη νέα κατάσταση. Η θετική επιρροή ωστόσο της Αγγελικής αλλά ζει τελείως την οπτική της. Συνειδητοποιεί ότι δεν είναι το κέντρο του κόσμου, γίνεται πιο ενεργητική και υιοθετεί πιο αισιόδοξη στάση.
Αγγελική: Δραστήρια και οργανωτική, καταστρώνει συνέχεια σχέδια για το μέλλον. Αγαπά τη μουσική και τα ζώα. Εξωστρεφής και κοινωνική επιδρά θετικά στο περιβάλλον της, κυρίως στην Ελένη. Χρησιμοποιεί τη λογική για να σταθμίσει τις καταστάσεις και προσαρμόζεται εύκολα. Προσπαθεί να μεταφέρει τις γνώσεις της στην Ελένη χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα και να τη βοηθήσει στη νέα κατάσταση.
Η μητέρα της Ελένης: αγωνιά για τη νέα κατάσταση, προσπαθώντας να κρατά τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια. Ανησυχεί για την προσαρμογή της κόρης της λόγω του χαρακτήρα της. Είναι μια στοργική μητέρα και σύζυγος.
Ο Λάμπρος: στοργικός πατέρας, ο οποίος έχει εμπιστοσύνη στην κόρη του και αντιμετωπίζει με ψυχραιμία τη νέα κατάσταση. Ενισχύει τη φιλομάθεια της κόρης του.
Αφηγητής: ομοδιηγητικός
Αφήγηση: Γραμμική αλλά και
αναδρομική αφήγηση: Η ιστορία του σκύλου της κυρίας Μερόπης («Μέχρι
τότε… να αποκτήσουμε σκύλο») και οι συζητήσεις που έκανε στο παρελθόν η Ελένη
με τους γονείς της («Γιατί πολλές φορές ανακάλυπτα… ακαταλαβίστικα»), καθώς και
πρόδρομη «για τη στέρνα… κι ένα σωρό σχέδια»
Σχήματα λόγου
Μεταφορές: π.χ. τα κατάφερε να
γεμίσει τη μέρα μου.
Παρομοιώσεις: π.χ. η ιστορία του σκύλου της, που ήταν σαν άνθρωπος.
Υπερβολές: π.χ. Ήμουν σίγουρη … στον κόσμο ολόκληρο.
Προσωποποίηση : με το αύριο που ερχόταν τρέχοντας.
Γλώσσα: Απλός και καθημερινός λόγος μιας έφηβης, πολλά στοιχεία προφορικότητας (φράσεις, ερωτηματικές προτάσεις). Ευθύς λόγος (λόγια ομιλητών -παραστατικότητα, θεατρικότητα). Χρήση πρώτου προσώπου (ημερολόγιο).
