Βλέποντας αυτά τα 16χρονα παιδιά να τραγουδούν το εμβληματικό "Βρέχει στη φτωχογειτονιά", θυμήθηκα και πάλι γιατί έγινα εκπαιδευτικός. Οι ελπίδες μου για ένα καλύτερο μέλλον παραμένουν ζωντανές. Στο κάτω κάτω σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες θα σηκωθείς.
Καλό Καλοκαίρι! Και μην ξεχνάτε: Δεν ζούμε μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.