Η 4η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Πανελλήνια Σχολική Ημέρα Φιλοζωίας, μια μέρα αφιερωμένη στην υλοποίηση δράσεων, που ως στόχο έχουν την ευαισθητοποίηση και την ανάπτυξη της φιλοζωίας και της υπεύθυνης ιδιοκτησίας ζώου. Στο πλαίσιο αυτό μαθήτριες και μαθητές της Β’ τάξης ενημερώθηκαν από συμμαθήτριά τους για τη λειτουργία του Δημοτικού Καταφυγίου αδέσποτων ζώων Λάρισας. Με τη διαδικτυακή επίσκεψή μας στην ιστοσελίδα του Καταφυγίου πληροφορηθήκαμε για τον τρόπο περισυλλογής των ζώων, τη φροντίδα τους από κτηνιάτρους αλλά και τις διαδικασίες υιοθεσίας τους από όποια/ον ενδιαφέρεται να αποκτήσει μια τετράποδη συντροφιά. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η πινακοθήκη με τις φωτογραφίες των αδέσποτων ζώων, κυρίως όταν αναγραφόταν η ένδειξη «υιοθετήθηκε». Και μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα ζώα, η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων τους και η αρμονική συμβίωση μαζί τους αποκαλύπτουν και το επίπεδο του πολιτισμού μας!
Τετάρτη 9 Απριλίου 2025
Το 1ο Γυμνάσιο Τυρνάβου (Αχιλλέας Τζάρτζανος) συμμετέχει στην Πανελλήνια Σχολική Ημέρα Φιλοζωίας (4 Απριλίου)
Ετικέτες
Δράσεις,
Πανελλήνιες Ημέρες,
Φιλοζωία
Το 1ο Γυμνάσιο Τυρνάβου τιμά την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων Αγωνιστών (1955-1959)
Στο
πλαίσιο του εορτασμού των 70 χρόνων από την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού
Αγώνα των Κυπρίων Αγωνιστών (1955-1959) για την αποτίναξη του βρετανικού
αποικιοκρατικού ζυγού και τον καθορισμό της 1ης
Απριλίου ως εθνικής επετείου της Κυπριακής Δημοκρατίας, μαθητές και μαθήτριες
του Γ1 παρακολούθησαν στο μάθημα της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας με ντοκιμαντέρ (ΡΙΚ) με θέμα τα γεγονότα της
ιστορικής αυτής περιόδου. Η προβολή είχε ως σκοπό την ενημέρωση μαθητριών και
μαθητών για ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του Μείζονος Ελληνισμού
αλλά και την ευαισθητοποίησή τους σχετικά με τις εθνικές προσπάθειες για την
απελευθέρωση του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την τουρκική κατοχή. Η Κύπρος,
πανάρχαια κοιτίδα του ελληνισμού, παρ’
όλους τους κατακτητές που πάτησαν το πόδι τους στο νησί της Αφροδίτης,
διατήρησε αλώβητη τη φυσιογνωμία της και αναλλοίωτη την ταυτότητά της. Δεν
ξεχνώ! Δεν ξεχνάμε! Αυτό είναι το χρέος όλων των Ελλήνων!
Δευτέρα 7 Απριλίου 2025
ΕΝΟΤΗΤΑ 38: Ο μικρασιατικός πόλεμος (1919 -1922)
Δείτε επίσης:
- Το οδοιπορικό των προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή
- Μαρτυρίες από την Έξοδο
- Η Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από λογοτεχνικά κείμενα και μαρτυρίες: Δημήτρη Φωτιάδη, "Ενθυμήματα"
- Η Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από λογοτεχνικά κείμενα και μαρτυρίες: Στρατή Δούκα, "Ιστορία ενός αιχμαλώτου"
- Το χρονικό της προσφυγιάς. Έλληνες πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή
- "Η Δίκη των έξι" (Μηχανή του Χρόνου)
- Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή
- "Απόβαση στη Σμύρνη" (ΕΡΤ, Το Πανόραμα του 20ου αι.)
- "Η έναρξη της τουρκικής επίθεσης, 13 Αυγούστου 1922" (πηγή)
- "Παράλληλες διπλωματικές επαφές του Κεμάλ με τους Συμμάχους και τη Σοβιετική Ένωση"
- "Σκηνές από την Καταστροφή της Σμύρνης"
Κυριακή 6 Απριλίου 2025
Μαρία Πολυδούρη, "Μόνο γιατί μ' αγάπησες" (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ' Γυμνασίου)
Το ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη "Μόνο γιατί μ' αγάπησες" έγινε κυρίως γνωστό μέσα από τη
μελοποίησή του από τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου και την αισθαντική ερμηνεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της Πολυδούρη με τον Καρυωτάκη αποδόθηκε τηλεοπτικά και στη σειρά της ΕΡΤ "Κώστας Καρυωτάκης", όπου το συγκεκριμένο ποίημα ερμηνεύτηκε μοναδικά από τη Μάγδα Πένσου σε μουσική του Βασίλη Δημητρίου. Μπορείτε να ακούσετε και τις δύο μελωδίες/ ερμηνείες και να συζητήσουμε ποια κατά τη γνώμη σας προσεγγίζει περισσότερο το συναισθηματικό φορτίο της ποιήτριας. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές αναλύσεις του ποιήματος, καθώς "οι ιδανικοί εραστές", Πολυδούρη και Καρυωτάκης, είναι από τις πλέον μελετημένες περιπτώσεις στη νεοελληνική λογοτεχνία. Ενδεικτικά, μπορείτε να επισκεφτείτε τους παρακάτω ιστότοπους:
μελοποίησή του από τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου και την αισθαντική ερμηνεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της Πολυδούρη με τον Καρυωτάκη αποδόθηκε τηλεοπτικά και στη σειρά της ΕΡΤ "Κώστας Καρυωτάκης", όπου το συγκεκριμένο ποίημα ερμηνεύτηκε μοναδικά από τη Μάγδα Πένσου σε μουσική του Βασίλη Δημητρίου. Μπορείτε να ακούσετε και τις δύο μελωδίες/ ερμηνείες και να συζητήσουμε ποια κατά τη γνώμη σας προσεγγίζει περισσότερο το συναισθηματικό φορτίο της ποιήτριας. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές αναλύσεις του ποιήματος, καθώς "οι ιδανικοί εραστές", Πολυδούρη και Καρυωτάκης, είναι από τις πλέον μελετημένες περιπτώσεις στη νεοελληνική λογοτεχνία. Ενδεικτικά, μπορείτε να επισκεφτείτε τους παρακάτω ιστότοπους:
https://www.fractalart.gr/maria-polydouri-mono-giati-m-agapises/
Μαρία Πολυδούρη: Η σπανιότητα και ο αργός θάνατος της σπουδαίας ποιήτριας
Η μελοποίηση του ποιήματος:
1. Μουσική: Βασίλης Δημητρίου, Ερμηνεία: Μάγδα Πένσου
2. Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου, Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Πέμπτη 3 Απριλίου 2025
Τετάρτη 2 Απριλίου 2025
Ι. ΟΙ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 1. Οι ανακαλύψεις
Δείτε επίσης:
- Αστρολάβος του Jean Fusoris, Παρίσι 1400
- Πορτολάνος της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, περίπου 1320-1350
- Το ταξίδι του Μαγγελάνου (εικονική περιήγηση)
- Προκολομβιανή Τέχνη
- Γλωσσάριο "Μεγάλων Ανακαλύψεων"
- "Μνημείο των Ανακαλύψεων", Λισαβώνα Πορτογαλίας
- Οι Αζτέκοι μέσα από τον "Φλωρεντιανό Κώδικα" του μοναχού Μπερναρδίνο ντε Σααγούν
- Εξερευνήστε δύο θεότητες των Αζτέκων (Διαδραστική δραστηριότητα)
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025
ΕΝΟΤΗΤΑ 34: Η λήξη του Α' Παγκόσμιου πολέμου και οι μεταπολεμικές ρυθμίσεις
Δείτε επίσης:
- Η Συνθήκη των Σεβρών, σ.49-50
- "Η Συνθήκη των Σεβρών"(ΕΡΤ, Το Πανόραμα του 20ου. αι., (01.05)
- Τα εδάφη που έχασε η Οθωμανική αυτοκρατορία μετά τη Συνθήκη των Σεβρών
- Η Βουλγαρία μετά τη Συνθήκη του Νεϊγύ
- Η διαίρεση της Αυστροουγγαρίας μετά τη Συνθήκη του Αγίου Γερμανού
- Γενική Συνδιάσκεψη της Κοινωνίας των Εθνών
- Το κτήριο της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη (σήμερα στεγάζεται ο ΟΗΕ)
Κυριακή 30 Μαρτίου 2025
3. Η φεουδαρχία στη Δυτική Ευρώπη
Δείτε επίσης:
- Βυζαντινή φεουδαρχία
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος, Επεισόδιο 11: Οι κατασκευαστές των καθεδρικών ναών
2. Ο Καρλομάγνος και η εποχή του
Δείτε επίσης:
- Καρλομάγνος και Βυζάντιο
- Χάρτης Ευρώπης (Καρλομάγνος και διάδοχοι)
- Η αυτοκρατορία των Καρολιδών την εποχή του Καρλομάγνου
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος, επεισόδιο 10: Οι Βίκινγκς
Αντώνης Σαμαράκης, Ζητείται Ελπίς (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ' Γυμνασίου)
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2025
4. Εικαστικές Τέχνες και Μουσική
Δείτε επίσης:
- Μονή Οσίου Λουκά στη Βοιωτία
- Ο ναός του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη
- Μονή Δαφνίου
- Συλλογή γλυπτών του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
- Βυζαντινή τοιχογραφία
- Βυζαντινά ψηφιδωτά
- Βυζαντινές εικόνες
- Βυζαντινά παλαίτυπα, χειρόγραφα και χαρακτικά
- Συλλογή μικροτεχνίας του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
- Ο χρυσός στη ζωή των Βυζαντινών
- Περιήγηση στη Βυζαντινή Συλλογή του Μουσείου Μπενάκη
- Το νόμισμα στο βυζαντινό κόσμο
- Το βυζαντινό νόμισμα
- Βυζαντινή μουσική
- Το βυζαντινό μουσικό αλφαβητάρι
- Μουσικά όργανα στους χορούς και τις διασκεδάσεις των Βυζαντινών
1. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο
Δείτε επίσης:
- Ο γάμος στα βυζαντινά χρόνια
- Η γυναίκα στη βυζαντινή τέχνη
- Ο καλλωπισμός στο Βυζάντιο, συμβουλές ομορφιάς
- Η γέννηση στο Βυζάντιο
- Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο
- Η εκπαίδευση στα βυζαντινά χρόνια. Ο συνδετικός κρίκος του αρχαίου με το νεότερο ελληνισμό.
- Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο
- Η στοιχειώδης εκπαίδευση στο Βυζάντιο
- Η μέση εκπαίδευση στο Βυζάντιο
- Η ανώτερη εκπαίδευση στο Βυζάντιο
- Η ιατρική στο Βυζάντιο
- Η άσκηση της ιατρικής στο Βυζάντιο
- Το παιδί και η υγεία του στη βυζαντινή εποχή
- Ιαματικός κρίκος
- Θάνατος και ταφή στα βυζαντινά χρόνια
- Η βυζαντινή πόλη, παρουσίαση
- Η βυζαντινή κατοικία, μια κάτοψη
- Η βυζαντινή κατοικία, παρουσίαση
- Δημόσια και ιδιωτική ζωή στα βυζαντινά χρόνια
- Τα βυζαντινά σπίτια
- Η ενδυμασία στο Βυζάντιο
- Ο καλλωπισμός στο Βυζάντιο
- Η ενδυμασία στο Βυζάντιο
- Βυζαντινά κοσμήματα
- Διατροφικές συνήθειες και γευστικές προτιμήσεις στο Βυζάντιο
- Το βυζαντινό τραπέζι
- Ένας μεσαιωνικός ζαχαρόμυλος
- Τα βυζαντινά πανηγύρια
- Ο χορός ως κοινωνική πράξη στην καθημερινή ζωή των Βυζαντινών
- Αθλήματα (Ιππόδρομος) στο Βυζάντιο
- Η μοναχική μύηση (Κουρά)
- Το Άγιο Όρος
6η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
![]() |
"Ημέρα γυναίκας", Σομαλία 1992 (φωτογράφος: Γιάννης Μπεχράκης) |
![]() |
"Πρόσφυγας πατέρας" (φωτογράφος: Γιάννης Μπεχράκης) |
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2025
Κυριακή 16 Μαρτίου 2025
2. Η Άλωση της Πόλης
Δείτε επίσης:
- Χρονολόγιο -Ιστοριογραμμή Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου
- Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 1453
- Ανάγνωση ιστορικής πηγής (Γ. Φραντζής: Χρονικόν)
- Η άλωση της Κωνσταντινούπολης, Οι συνέπειες
- Η άλωση της Κωνσταντινούπολης, Θρήνοι, Θρύλοι και Παραδόσεις
- Τραγούδια για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης:
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/mou/tragoudia_gia_tin_alosi.htm - Βίντεο: Η άλωση της Πόλης (National Geographic)
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025
Κυριακή 9 Μαρτίου 2025
ΙΙΙ. ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ 1. Εξάπλωση των Τούρκων και τελευταίες προσπάθειες για ανάσχεσή τους
Δείτε επίσης:
Διαβάστε:
1. Το Βυζάντιο μετά την ανακατάληψη της Πόλης
Η Πόλη, μετά την ανακατάληψή της από την αυτοκρατορία της Νίκαιας, ήταν μια άλλη πόλη… Κτίρια, εκκλησίες,παλάτια είχαν λεηλατηθεί και ερημωθεί. Το παλάτι των Βλαχερνών που είχε καθιερωθεί από τους Κομνηνούς ως τόπος διαμονής των αυτοκρατόρων << ήταν γεμάτο από ιταλικούς καπνούς και οσμές>> από τα γλέντια των Λατίνων αυτοκρατόρων, οι οποίοι είχαν αποψιλώσει την Πόλη από καθετί που θα μπορούσε να αποφέρει κέρδος. Μόνο μερικές εκκλησίες συνέχισαν να συντηρούνται, ανάμεσά τους βέβαια η μητρόπολη της του Θεού Σοφίας με ειδική κρατική χρηματοδότηση.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
2. Η σύνοδος της Λυών -1274
H ανάκτηση της Βασιλεύουσας το 1261, από ένα μικρό στρατιωτικό απόσπασμα με επικεφαλής τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο, ήταν ένας συνδυασμός τύχης αλλά και έγκαιρης και γρήγορης αντίδρασης από την αυτοκρατορία της Νίκαιας. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος, με σθένος και αποφασιστικότητα, προσπάθησε να ελέγξει την κατάσταση μέσα σε ένα ασταθές εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον. Το 1262 ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουίνος και οι Βενετοί συμμάχησαν με τον εκδιωχθέντα Λατίνο αυτοκράτορα Βαλδουίνο, ο Μιχαήλ Β΄ του δεσποτάτου της Ηπείρου ξανάρχισε τις επιθέσεις, οι Τούρκοι μετακινούνταν μαζικά στην Μικρά Ασία, ενώ οι Βούλγαροι εισέβαλαν στη Θράκη. Ο Μιχαήλ έστειλε στρατεύματα εναντίον όλων με ικανοποιητικά αποτελέσματα στα περισσότερα μέτωπα. Για να ισχυροποιήσει τη θέση του στο εσωτερικό, διέταξε την τύφλωση του νεαρού νόμιμου συναυτοκράτορά του, Ιωάννη Δ’ Λάσκαρη, προκειμένου να εξουδετερώσει οποιαδήποτε αξίωσή του στο θρόνο.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
3.Τα Τουρκομανικά Εμιράτα – οι Τούρκοι εισβάλλουν στην αυτοκρατορία
Το Βυζάντιο βρισκόταν σε επαφή με τους Τούρκους της κεντρικής Ασίας από τις αρχές του 6ου αιώνα, προσπαθώντας να βρει τρόπους διπλωματικούς για να ελέγχει, όσο ήταν δυνατόν, τις μετακινήσεις τους. Βυζαντινοί αυτοκράτορες παντρεύτηκαν δυο πριγκίπισσες των Χαζάρων, ενώ για να αντιμετωπιστούν οι αγριότεροι Πετσενέγκοι και Κουμάνοι, τους προσλάμβαναν ως μισθοφόρους ή τους παραχωρούσαν περιοχές για να μείνουν.
Τον 11ο αιώνα άρχισε μια μεγάλη μετακίνηση του πιο δραστήριου τουρκικού φύλλου, των Ογούζων, από τη λίμνη Αράλη με δυτική κατεύθυνση. Κυρίαρχο φύλλο αναδεικνύονται οι Σελτζούκοι από το όνομα του μυθικού σχεδόν αρχηγού τους, Σελτζούκ. Γρήγορα κατέλαβαν την Περσία και προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους και στην Συρία και στην Αίγυπτο.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
4. Οι Οθωμανοί
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 13ου αιώνα, στις παραμεθόριες περιοχές που εκτείνονταν ανατολικά από τον Όλυμπο της Βιθυνίας, κοντά στα εναπομείναντα βυζαντινά εδάφη της Μικράς Ασίας, ιδρύθηκε ένα μικρό τουρκομανικό κράτος από κάποιον Ερτογρούλ. Το 1281, με το θάνατό του, τον διαδέχεται ο γιος του Οσμάν (o ιστοριογράφος Παχυμέρης τον αναφέρει Ατμάν) και έτσι έχουμε την απαρχή της φυλής των Οσμανλήδων ή Οθωμανών, συνοδευόμενη από πολλούς θρύλους για συγγένειες με μεγάλους γενάρχες και ηρωικούς προπάτορες.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
5. Oι ολέθριες δυναστικές διαμάχες Ιωάννη Παλαιολόγου και Ιωάννη Κατακουζηνού
O Δεύτερος Εμφύλιος των Βυζαντινών ξεκινά το 1341 και στη διάρκειά του οι αντίπαλες πλευρές αναγκάστηκαν να συνάψουν συμμαχίες με εχθρούς του Βυζαντίου, όπως το Στέφανο Δουσάν της Σερβίας, ο οποίος άλλαξε στρατόπεδα κατά τα ίδια συμφέροντα, αλλά ακόμα και τους ίδιους τους Τούρκους, τους οποίους έφεραν ως επιδιαιτητές οι ίδιοι οι Βυζαντινοί στην καθαρά εσωτερική αυτή υπόθεση. Παράλληλα, ξόδεψαν κάθε ίχνος χρυσού που υπήρχε διαθέσιμο, με χαρακτηριστικό δείγμα την κατάθεση των αυτοκρατορικών κοσμημάτων σε βενετικό ενεχυροδανειστήριο από την Άννα της Σαβοίας έναντι ευτελούς ποσού. Η διαμάχη τελείωσε το 1347, με πρώτο αυτοκράτορα τον ανήλικο Ιωάννη Ε' Παλαιολόγο και συναυτοκράτορα τον Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνό. Οι εμφύλιες συγκρούσεις, όμως, έληξαν οριστικά μόνο όταν ο δεύτερος παραιτήθηκε από το θρόνο το 1354.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
6. H μάχη του Κοσσυφοπεδίου --1389--
Η επέκταση και η εξάπλωση των Οθωμανών προχωρούσε στα Βαλκάνια, με τους Τούρκους μπέηδες και πασάδες να προσπαθούν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους μεταξύ των σλαβικών, βουλγαρικών και ελληνικών κοινοτήτων. Νέος σουλτάνος είναι ο γιος του Ορχάν, Μουράτ ο Α΄, με το κράτος των Οθωμανών να εκτείνεται στα δυτικά ως το Μοναστήρι, βόρεια ως τη Νις και να περιλαμβάνει και τη Θεσσαλονίκη.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
7. H Σταυροφορία της Νικόπολης --1396--
Η προώθηση και η επέκταση των Οθωμανών που συνεχίστηκε με το Βαγιαζήτ, θορύβησε τη Δύση που άρχισε να διαβλέπει τον κίνδυνο. Την άνοιξη του 1396, άρχοντες και ευγενείς από τη Δύση, ιππότες από την Αγγλία, τη Φλάνδρα, τη Λομβαρδία και άλλα μέρη, με την παρότρυνση και του Πάπα, ενώθηκαν στη Βούδα με το στρατό του βασιλιά της Ουγγαρίας Σιγισμούνδο. Η Ουγγαρία ήταν η χώρα που απειλούταν περισσότερο και ο βασιλιάς της πρωτοστατούσε στην οργάνωση της Σταυροφορίας. Διέσχισαν το Δούναβη και αφού εξουδετέρωσαν οποιαδήποτε τουρκική αντίσταση που συνάντησαν, έφτασαν στην οχυρωμένη Νικόπολη (σημερινή Βουλγαρία), όπου υπήρχε σημαντικός αριθμός Τούρκων και άρχισαν να την πολιορκούν.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
8. Το ταξίδι του Μανουήλ Παλαιολόγου στη Δύση, η πολιορκία της Πόλης από το Βαγιαζήτ και η μάχη της Άγκυρας (1402)
H ιστορία της επιβίωσης του Βυζαντίου μετά το 1391, είναι εκπληκτική αλλά συνάμα και θλιβερή. Ό, τι είχε απομείνει ήταν η ίδια η Πόλη, κάποια λιμάνια στη Θράκη και η μισή Πελοπόννησο. Αυτό το τραγικό απομεινάρι κληρονόμησε το 1391 ο Μανουήλ Β΄Παλαιολόγος, ένας άξιος και ικανός άνθρωπος, ο οποίος βίωσε δραματικά παιδικά χρόνια με οικογενειακές έριδες και πολέμους. Είχε υποχρεωθεί να περάσει μερικά χρόνια στη σουλτανική αυλή ως όμηρος, αλλά και να συμμετάσχει σε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Βυζαντινής πόλης της Φιλαδέλφειας. Σε επιστολές του που έχουν σωθεί, γίνεται αντιληπτό ότι ο Μανουήλ νιώθει βαθύτατη ταπείνωση και εξευτελισμό για την κατάσταση που είχε περιέλθει το Βυζάντιο. Ο ίδιος είχε κατανοήσει τους λόγους της κατάπτωσης αυτής, που είχαν να κάνουν κυρίως με την απώλεια της Μικράς Ασίας και τις οδυνηρές εμφύλιες διαμάχες. Αφού κατόρθωσε να συμβιβάσει τα πράγματα με το διεκδικητή του θρόνου, τον ανιψιό του Ιωάννη Ζ´ Παλαιολόγο, τον οποίο αποδέχτηκε ως συναυτοκράτορα, κινητοποιείται για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου και την αποστολή βοήθειας από τη Δύση.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
9. Ενωτικοί --- Ανθενωτικοί
Την περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στην ανάκτηση της Πόλης το 1261 και την άλωση από τους Τούρκους, το κυρίαρχο ζήτημα θα είναι η Ένωση των Εκκλησιών. Η προφανής αδυναμία της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας και η αναζήτηση βοήθειας υπαγόρευε στους αυτοκράτορες τη συνέχιση της πολιτικής της ένωσης ενώ από την άλλη η Ρώμη και ο Πάπας έθεταν ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε βοήθεια την υποταγή της Ανατολικής Εκκλησίας.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
10. H σύνοδος Φερράρας—Φλωρεντίας
Η άλωση της Θεσσαλονίκης το 1430 και ο αποκλεισμός της Πόλης από τους Οθωμανούς έφερε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση τους Βυζαντινούς που βρίσκονταν μπροστά σε ένα δυσκολαπάντητο δίλημμα : την προσέγγιση και αναζήτηση βοήθειας από τη Δύση που έθετε ως προϋπόθεση την υποταγή της Ανατολικής Εκκλησίας ή την άμεση υποταγή στους Τούρκους και την κατοπινή προσπάθεια για ανάκαμψη και επανασύσταση του κράτους.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
- Χρονολόγιο -ιστοριογραμμή Δυναστείας Παλαιολόγων
- Εσωτερική πολιτική Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου
- Χάρτης με τις κατακτήσεις του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου
- Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1270
- Χρονολόγιο - Ιστοριογραμμή οθωμανικής επέκτασης
- Χάρτης με την εξάπλωση των Οθωμανών μέχρι το 1360
- Χάρτης με την εξάπλωση των Οθωμανών ως το 1400
- Χάρτης της βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1451
- Χάρτης με την εδαφική εξέλιξη της βυζαντινής αυτοκρατορίας από το 324 ως το 1453 (με κίνηση)
- Τέμενος Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο
- Η Σύνοδος της Φερράρας- Φλωρεντίας (1438-9)
- Η εξάπλωση του οθωμανικού κράτους
- Ταξιδεύοντας στην οθωμανική αυτοκρατορία
- Το παιδομάζωμα (βίντεο)
Διαβάστε:
1. Το Βυζάντιο μετά την ανακατάληψη της Πόλης
Η Πόλη, μετά την ανακατάληψή της από την αυτοκρατορία της Νίκαιας, ήταν μια άλλη πόλη… Κτίρια, εκκλησίες,παλάτια είχαν λεηλατηθεί και ερημωθεί. Το παλάτι των Βλαχερνών που είχε καθιερωθεί από τους Κομνηνούς ως τόπος διαμονής των αυτοκρατόρων << ήταν γεμάτο από ιταλικούς καπνούς και οσμές>> από τα γλέντια των Λατίνων αυτοκρατόρων, οι οποίοι είχαν αποψιλώσει την Πόλη από καθετί που θα μπορούσε να αποφέρει κέρδος. Μόνο μερικές εκκλησίες συνέχισαν να συντηρούνται, ανάμεσά τους βέβαια η μητρόπολη της του Θεού Σοφίας με ειδική κρατική χρηματοδότηση.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
2. Η σύνοδος της Λυών -1274
H ανάκτηση της Βασιλεύουσας το 1261, από ένα μικρό στρατιωτικό απόσπασμα με επικεφαλής τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο, ήταν ένας συνδυασμός τύχης αλλά και έγκαιρης και γρήγορης αντίδρασης από την αυτοκρατορία της Νίκαιας. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος, με σθένος και αποφασιστικότητα, προσπάθησε να ελέγξει την κατάσταση μέσα σε ένα ασταθές εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον. Το 1262 ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουίνος και οι Βενετοί συμμάχησαν με τον εκδιωχθέντα Λατίνο αυτοκράτορα Βαλδουίνο, ο Μιχαήλ Β΄ του δεσποτάτου της Ηπείρου ξανάρχισε τις επιθέσεις, οι Τούρκοι μετακινούνταν μαζικά στην Μικρά Ασία, ενώ οι Βούλγαροι εισέβαλαν στη Θράκη. Ο Μιχαήλ έστειλε στρατεύματα εναντίον όλων με ικανοποιητικά αποτελέσματα στα περισσότερα μέτωπα. Για να ισχυροποιήσει τη θέση του στο εσωτερικό, διέταξε την τύφλωση του νεαρού νόμιμου συναυτοκράτορά του, Ιωάννη Δ’ Λάσκαρη, προκειμένου να εξουδετερώσει οποιαδήποτε αξίωσή του στο θρόνο.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
3.Τα Τουρκομανικά Εμιράτα – οι Τούρκοι εισβάλλουν στην αυτοκρατορία
Το Βυζάντιο βρισκόταν σε επαφή με τους Τούρκους της κεντρικής Ασίας από τις αρχές του 6ου αιώνα, προσπαθώντας να βρει τρόπους διπλωματικούς για να ελέγχει, όσο ήταν δυνατόν, τις μετακινήσεις τους. Βυζαντινοί αυτοκράτορες παντρεύτηκαν δυο πριγκίπισσες των Χαζάρων, ενώ για να αντιμετωπιστούν οι αγριότεροι Πετσενέγκοι και Κουμάνοι, τους προσλάμβαναν ως μισθοφόρους ή τους παραχωρούσαν περιοχές για να μείνουν.
Τον 11ο αιώνα άρχισε μια μεγάλη μετακίνηση του πιο δραστήριου τουρκικού φύλλου, των Ογούζων, από τη λίμνη Αράλη με δυτική κατεύθυνση. Κυρίαρχο φύλλο αναδεικνύονται οι Σελτζούκοι από το όνομα του μυθικού σχεδόν αρχηγού τους, Σελτζούκ. Γρήγορα κατέλαβαν την Περσία και προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους και στην Συρία και στην Αίγυπτο.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
4. Οι Οθωμανοί
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 13ου αιώνα, στις παραμεθόριες περιοχές που εκτείνονταν ανατολικά από τον Όλυμπο της Βιθυνίας, κοντά στα εναπομείναντα βυζαντινά εδάφη της Μικράς Ασίας, ιδρύθηκε ένα μικρό τουρκομανικό κράτος από κάποιον Ερτογρούλ. Το 1281, με το θάνατό του, τον διαδέχεται ο γιος του Οσμάν (o ιστοριογράφος Παχυμέρης τον αναφέρει Ατμάν) και έτσι έχουμε την απαρχή της φυλής των Οσμανλήδων ή Οθωμανών, συνοδευόμενη από πολλούς θρύλους για συγγένειες με μεγάλους γενάρχες και ηρωικούς προπάτορες.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
5. Oι ολέθριες δυναστικές διαμάχες Ιωάννη Παλαιολόγου και Ιωάννη Κατακουζηνού
O Δεύτερος Εμφύλιος των Βυζαντινών ξεκινά το 1341 και στη διάρκειά του οι αντίπαλες πλευρές αναγκάστηκαν να συνάψουν συμμαχίες με εχθρούς του Βυζαντίου, όπως το Στέφανο Δουσάν της Σερβίας, ο οποίος άλλαξε στρατόπεδα κατά τα ίδια συμφέροντα, αλλά ακόμα και τους ίδιους τους Τούρκους, τους οποίους έφεραν ως επιδιαιτητές οι ίδιοι οι Βυζαντινοί στην καθαρά εσωτερική αυτή υπόθεση. Παράλληλα, ξόδεψαν κάθε ίχνος χρυσού που υπήρχε διαθέσιμο, με χαρακτηριστικό δείγμα την κατάθεση των αυτοκρατορικών κοσμημάτων σε βενετικό ενεχυροδανειστήριο από την Άννα της Σαβοίας έναντι ευτελούς ποσού. Η διαμάχη τελείωσε το 1347, με πρώτο αυτοκράτορα τον ανήλικο Ιωάννη Ε' Παλαιολόγο και συναυτοκράτορα τον Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνό. Οι εμφύλιες συγκρούσεις, όμως, έληξαν οριστικά μόνο όταν ο δεύτερος παραιτήθηκε από το θρόνο το 1354.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
6. H μάχη του Κοσσυφοπεδίου --1389--
Η επέκταση και η εξάπλωση των Οθωμανών προχωρούσε στα Βαλκάνια, με τους Τούρκους μπέηδες και πασάδες να προσπαθούν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους μεταξύ των σλαβικών, βουλγαρικών και ελληνικών κοινοτήτων. Νέος σουλτάνος είναι ο γιος του Ορχάν, Μουράτ ο Α΄, με το κράτος των Οθωμανών να εκτείνεται στα δυτικά ως το Μοναστήρι, βόρεια ως τη Νις και να περιλαμβάνει και τη Θεσσαλονίκη.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
7. H Σταυροφορία της Νικόπολης --1396--
Η προώθηση και η επέκταση των Οθωμανών που συνεχίστηκε με το Βαγιαζήτ, θορύβησε τη Δύση που άρχισε να διαβλέπει τον κίνδυνο. Την άνοιξη του 1396, άρχοντες και ευγενείς από τη Δύση, ιππότες από την Αγγλία, τη Φλάνδρα, τη Λομβαρδία και άλλα μέρη, με την παρότρυνση και του Πάπα, ενώθηκαν στη Βούδα με το στρατό του βασιλιά της Ουγγαρίας Σιγισμούνδο. Η Ουγγαρία ήταν η χώρα που απειλούταν περισσότερο και ο βασιλιάς της πρωτοστατούσε στην οργάνωση της Σταυροφορίας. Διέσχισαν το Δούναβη και αφού εξουδετέρωσαν οποιαδήποτε τουρκική αντίσταση που συνάντησαν, έφτασαν στην οχυρωμένη Νικόπολη (σημερινή Βουλγαρία), όπου υπήρχε σημαντικός αριθμός Τούρκων και άρχισαν να την πολιορκούν.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
8. Το ταξίδι του Μανουήλ Παλαιολόγου στη Δύση, η πολιορκία της Πόλης από το Βαγιαζήτ και η μάχη της Άγκυρας (1402)
H ιστορία της επιβίωσης του Βυζαντίου μετά το 1391, είναι εκπληκτική αλλά συνάμα και θλιβερή. Ό, τι είχε απομείνει ήταν η ίδια η Πόλη, κάποια λιμάνια στη Θράκη και η μισή Πελοπόννησο. Αυτό το τραγικό απομεινάρι κληρονόμησε το 1391 ο Μανουήλ Β΄Παλαιολόγος, ένας άξιος και ικανός άνθρωπος, ο οποίος βίωσε δραματικά παιδικά χρόνια με οικογενειακές έριδες και πολέμους. Είχε υποχρεωθεί να περάσει μερικά χρόνια στη σουλτανική αυλή ως όμηρος, αλλά και να συμμετάσχει σε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Βυζαντινής πόλης της Φιλαδέλφειας. Σε επιστολές του που έχουν σωθεί, γίνεται αντιληπτό ότι ο Μανουήλ νιώθει βαθύτατη ταπείνωση και εξευτελισμό για την κατάσταση που είχε περιέλθει το Βυζάντιο. Ο ίδιος είχε κατανοήσει τους λόγους της κατάπτωσης αυτής, που είχαν να κάνουν κυρίως με την απώλεια της Μικράς Ασίας και τις οδυνηρές εμφύλιες διαμάχες. Αφού κατόρθωσε να συμβιβάσει τα πράγματα με το διεκδικητή του θρόνου, τον ανιψιό του Ιωάννη Ζ´ Παλαιολόγο, τον οποίο αποδέχτηκε ως συναυτοκράτορα, κινητοποιείται για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου και την αποστολή βοήθειας από τη Δύση.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
9. Ενωτικοί --- Ανθενωτικοί
Την περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στην ανάκτηση της Πόλης το 1261 και την άλωση από τους Τούρκους, το κυρίαρχο ζήτημα θα είναι η Ένωση των Εκκλησιών. Η προφανής αδυναμία της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας και η αναζήτηση βοήθειας υπαγόρευε στους αυτοκράτορες τη συνέχιση της πολιτικής της ένωσης ενώ από την άλλη η Ρώμη και ο Πάπας έθεταν ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε βοήθεια την υποταγή της Ανατολικής Εκκλησίας.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
10. H σύνοδος Φερράρας—Φλωρεντίας
Η άλωση της Θεσσαλονίκης το 1430 και ο αποκλεισμός της Πόλης από τους Οθωμανούς έφερε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση τους Βυζαντινούς που βρίσκονταν μπροστά σε ένα δυσκολαπάντητο δίλημμα : την προσέγγιση και αναζήτηση βοήθειας από τη Δύση που έθετε ως προϋπόθεση την υποταγή της Ανατολικής Εκκλησίας ή την άμεση υποταγή στους Τούρκους και την κατοπινή προσπάθεια για ανάκαμψη και επανασύσταση του κράτους.
Για περισσότερα: Βυζαντινών Ιστορικά
Πέμπτη 6 Μαρτίου 2025
Πηνελόπη Δέλτα, 'Πρώτες ενθυμήσεις" (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ' Γυμνασίου)
2. Η περίοδος της Λατινοκρατίας και τα ελληνικά κράτη
Δείτε επίσης:
- Χάρτης με το διαμελισμό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204
- Χάρτης του διαμελισμού του Βυζαντίου (με κίνηση)
- Χάρτης του διαμελισμού του Βυζαντίου (με διάδραση)
- Χάρτης με τις κατακτήσεις του Ιωάννη Βατάτζη 1222-1250
- Χάρτης με τις κατακτήσεις του Ιωάννη Β' Ασάν της Βουλγαρίας 1218 -1241
- Χάρτης με την εξέλιξη της αυτοκρατορίας της Νίκαιας 1204-1282 (με κίνηση)
- Χάρτης με τις κατακτήσεις Θεόδωρου Αγγέλου 1215-1230
- Ξένη κυριαρχία: Λατινοκρατία
- Γλωσσάριο "Λατινοκρατίας"
- Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης (1204 -1261)
- Λατινικό Βασίλειο της Θεσσαλονίκης (1204-1224)
- Η Τραπεζούντα
- Χρονολόγιο -ιστοριογραμμή Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας
- Η αυτοκρατορία της Τραπεζούντας
- Τα ελληνικά κράτη μετά το 1204: Χρονολόγιο- Ιστοριογραμμή
- Δεσποτάτο της Ηπείρου
- Χρονολόγιο - Ιστοριογραμμή Αυτοκρατορίας της Νίκαιας
- Χρονολόγιο-Ιστοριογραμμή Δεσποτάτου του Μυστρά
- Η καστροπολιτεία του Μυστρά
- Η καστροπολιτεία του Μυστρά (β)
- Παναγία Παρηγορήτισσα στην Άρτα
- Μονή Φιλανθρωπηνών Νήσου Ιωαννίνων
- Βυζαντινή αυτοκρατορία 1204-1261: Η διαμόρφωση των συνόρων
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2025
ΕΝΟΤΗΤΑ 30: Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους
Δείτε επίσης:
- Αλληγορική λαϊκή λιθογραφία, σ.114
- Ρουμανική γελοιογραφία, σ.115
- Η υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, σ.42
- Βαλκανικοί πόλεμοι: Οι διεκδικήσεις και τα οφέλη των βαλκανικών κρατών
- Η Θεσσαλονίκη το 1912: Η ελληνική διοίκηση
- Καταστροφές στη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων,σ.118, πιν.16.
- Νετζατί Τζουμαλί, Ο φόβος (απόσπασμα), σ.129.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)