“Οι σταυροφορίες και η πρώτη άλωση της Πόλης” . Η Μυρτώ Σάλτα Πουπνάρα (Β2) διηγείται μια συζήτηση που μπορεί και να έχει γίνει.

Ένας χωρικός-σταυροφόρος από τη Δύση, συνομιλεί, μετά την πτώση των Ιεροσολύμων (1199), με κάποιο άραβα αιχμάλωτο και προσπαθεί να του εξηγήσει γιατί πήρε μέρος στην πρώτη σταυροφορία.

Άραβας αιχμάλωτος-Χωρικός σταυροφόρος

Άραβας αιχμάλωτος: Γιατί πήρες μέρος στην 1η Σταυροφορία;

Χωρικός σταυροφόρος: Αν και δεν είμαι υποχρεωμένος να σου απαντήσω, θα το κάνω. Οι Άγιοι Τόποι, εκεί που ο Κύριός μου μαρτύρησε, έχουν πέσει στα χέρια των ηγετών της χώρας σου και των Σελτζούκων, μαζί με τους οποίους ,εκτελείτε τους πιστούς μας ,επειδή τους προσκυνούν. Έπρεπε να ανακτήσουμε τα μέρη αυτά και κανείς δεν θα μας σταματούσε αν δεν το πετυχαίναμε!

Άραβας αιχμάλωτος: Πραγματικά θαυμάζω την αφοσίωσή σας στον Θεό σας, αλλά μερικές φορές ξεπεράσατε τα όρια και συμπεριφερθήκατε άπρεπα, σε σχέση με τον σκοπό σας. Με όλο τον σεβασμό, θα ήθελα μια ειλικρινή απάντηση.

Χωρικός-σταυροφόρος: Ειλικρινής η προηγούμενη και ειλικρινής θα είναι και αυτή μου η απάντηση. Οι σκοποί μου, αρχικά, ήταν πέρα για πέρα θρησκευτικοί. Όμως, οι άθλιες συνθήκες ζωής μας, η ελπίδα για κάτι καλύτερο και όλος αυτός o συσσωρευμένος πλούτος ,δεν μας άφησαν να σκεφτούμε λογικά και θάμπωσαν τον νου μας. Η Δύση πλέον δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει και αυτός ήταν ένας ιδιαίτερα σημαντικός λόγος για τον οποίο ήρθα εδώ. Αλλά για ποιο λόγο τα ρωτάς όλα αυτά; Πού αποσκοπείς;

Άραβας αιχμάλωτος: Επιδοκιμάζω αφάνταστα τα γεμάτα αλήθεια λόγια σου και στο υπόσχομαι, δεν αποσκοπώ πουθενά και τίποτα δεν προσπαθώ να κερδίσω. Κάτι τελευταίο και μετά δεν θα ξαναμιλήσω. Είσαι σίγουρος ότι αυτό θες να κάνεις;

Χωρικός-σταυροφόρος: Όχι, δεν είμαι εγώ για πολέμους. Η τύχη και μόνο με βοήθησε στο να είμαι ένας από τους λίγους επιζώντες και γνωρίζω πως, ίσως, να μην μου χαμογελάει για πολύ ακόμα. Παρ' όλα αυτά πρέπει να μείνω! Εσένα όμως μπορώ να σε απελευθερώσω...