"ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ -ΓΕΦΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΥΝ"

 Όλες οι εργασίες του προγράμματος σε μορφή βιβλίου:
http://issuu.com/49149/docs/____________________________________d0f72aa6b176e8

"ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ" - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ - ΓΕΦΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΥΝ"

ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ: ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

                        ΚΑΡΒΕΛΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

                        ΜΑΜΑΤΣΙΟΥ ΣΤΕΛΙΝΑ
 

1.ΤΡΟΠΟΙ ΣΩΣΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ

Τα επιφανειακά νερά από πηγή πλούτου, μπορούν να μετατραπούν σε μια διαρκή και αόρατη απειλή, αν οι κυβερνήσεις όλων των χωρών δεν πάρουν άμεσα δραστικά μέτρα για την διαχείριση και την προστασία τους. Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη η λήψη άμεσων μέτρων, που θα διατηρήσουν τα αποθέματα γλυκού νερού, καλής ποιότητας.

     Οι βιομηχανίες αρχίζουν να συνειδητοποιούν την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος. Όμως η συνύπαρξη βιομηχανίας και φύσης εξακολουθεί να συναντά πολλά προβλήματα. Οι προσπάθειες, που γίνονται , αποβλέπουν στη δυνατόν μικρότερη επιβάρυνση της φύσης.

"ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ' - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ - ΓΕΦΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΥΝ"

ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ: ΜΑΜΑΤΣΙΟΥ ΣΤΕΛΙΝΑ

                        ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΛΙΑΤΣΙΟΥ

 

Έργο του Ρομπ Γκονζάλβεζ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Από τα παλαιότερα χρόνια, μέχρι και σήμερα τα ποτάμια έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στον πολιτισμό της κάθε χώρας. Έχουν γραφτεί πολλά ποιήματα καθώς και τραγούδια που μιλάνε για την σπουδαιότητα των ποταμών. Για το νερό τους, την χρησιμότητα τους, τις ιδιότητές τος και επίσης αφηγούνται γεγονότα που έχουν συμβεί στους ποταμούς. Πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες ,ζωγράφοι, έχουν απεικονίσει με σπουδαίο τρόπο εικόνες ποταμών είτε που έχουν σκεφτεί οι ίδιοι είτε από μια επίσκεψή τους σε αυτόν, είτε βεβαίως από αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο έχει εμπνευστεί και μαγευτεί από την γοητευτική ομορφιά των ποταμών και αυτό μας το αποτυπώνει στους πανέμορφους πίνακές του.

"ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ" της Ελένης Φ.

Κεφάλαιο 4

Γκόβαμοβ

«Όχι, δεν ξέρω που πήγε.». Η κοπελιά που πουλούσε τα λουλούδια έγνεψε ευγενικά κι έφυγε.

Αλήθεια, γιατί λείπει τόσο καιρό ο Τζακ; Μήπως έμπλεξε για τα καλά με τους γίγαντες; Το έλεγα εγώ πάντοτε πώς ήταν τρελός, αλλά ποιος τον ακούει τον Γκόβαμοβ τον σιδερά; Κανείς.

Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι που είχα στερεώσει στην πόρτα του μαγαζιού. «Ταχυδρόμος.». Ταχυδρόμος; Με δουλεύετε; Ποτέ δεν μου στέλνει κανείς τίποτα – μόνο για φάρσες.

Του άνοιξα την πόρτα. «Είστε ο Γκόβαμοβ ο σιδεράς;».

«Ναι.».

«Ένα γράμμα για σας. Ε… είναι χρεωμένο στον παραλήπτη.».

Τον κοίταξα καχύποπτα. Καλά, ποιος χρεώνει γράμμα στον παραλήπτη; Μόνο ο Τζακ θα το έκανε αυτό. Ο Τζακ! Καιρός ήτανε.

Πλήρωσα τον ταχυδρόμο και αφού εκείνος έφυγε, άνοιξα το γράμμα. Ήταν σύντομο: Τον Γκάλαντιν και τον Λόγχεριν, να τους προσέχεις! Το διάβασα ξανά. Τι δουλειά είχε ο Τζακ με τον Γκάλαντιν και τον Λόγχεριν; Μυστήρια πράγματα. Τότε πρόσεχα ένα άλλο χαρτί στο φάκελο. Ήταν παράξενα λευκό, παράξενα ίσιο, και παράξενα μεγάλο. Το άνοιξα έπιανε χώρο το μισό μου τραπέζι! Τον γραφικό χαρακτήρα δεν τον ήξερα. Έγραφε: Νομίζω πως είναι καιρός να αρχίσεις να φτιάχνεις τις πανοπλίες που έφτιαχνες παλιά.

Ανατρίχιασα. Έμεινα άλαλος. Με βρήκανε; Έκανα τα πάντα να κρυφτώ αλλά με βρήκανε; Ανάθεμά σε Τζακ! Αυτός θα πρέπει να με είχε καταλάβει από την πρώτη μου μέρα εδώ. Όπως και να ‘χει, καλύτερα να κάνω όπως μου είπαν.

Τον Τζακ αποκλείεται να τον ακούσω. Οι συμβουλές του πάντα σε κακό μου βγήκαν. Τις πανοπλίες όμως θα αρχίσω να τις φτιάχνω – όταν κάποιος μου ζητήσει μία. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχω τα υλικά. Εντάξει λοιπόν. Θα τα ζητήσω απ’ αυτούς που τα έχουν. Αλλά, κι εδώ υπήρχε ένα πρόβλημα.

Έπρεπε να πάω στο δάσος.

 Συνεχίζεται...

"ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ" - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ - ΓΕΦΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΥΝ"

Ζαγκανίκας Θανάσης

Ζούρκας Αλέξανδρος

Ρούσσης  Γιάννης

Σκάκας Λεωνίδας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Όπως γνωρίζουμε, το νερό είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή των ανθρώπων. Το νερό που χρειάζεται ο άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή, το παίρνει κυρίως από τα ποτάμια. Ο τρόπος χρήσης του νερού των ποταμών ποικίλλει ανάλογα με το μήκος τους ,την στάθμη τους και τη ροή τους.

Αρχικά, η ανάγκη εξασφάλισης νερού για άρδευση, οδήγησε τους ανθρώπους να κατασκευάσουν φράγματα. Αργότερα ακολούθησε η χρήση των φραγμάτων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Τα φράγματα είναι τόσο δαπανηρά, αλλά με μεγάλη οικονομική απόδοση και γι’ αυτό επιδιώκεται η κατασκευή τους. Επίσης σημαντικές είναι οι τεχνητές λίμνες οι οποίες δημιουργούνται με την κατασκευή των φραγμάτων.

ΕΝΟΤΗΤΑ 50: Η πολιτική διαίρεση της μεταπολεμικής Ευρώπης

Ενότητα 50: Η πολιτική διαίρεση της μεταπολεμικής Ευρώπης from mavraroda

Δείτε επίσης:

• Ο μεταπολεμικός κόσμος (σ.203-205)  
• Ο ανταγωνισμός στο στρατόπεδο των νικητών
• Χάρτης με τη διαιρεμένη Ευρώπη

ΙΛΙΑΔΑ: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΕΠΟΥΣ (Β4)

Συγκλονιστικά γεγονότα στο αχαϊκό στρατόπεδο – Αναταραχή στον Όλυμπο

Ρεπορτάζ της Πετρούλας Χαριτίδου

Μετά την επίσκεψη και την ικεσία του ιερέα Χρύση δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα στο αχαϊκό στρατόπεδο. Ο Αγαμέμνονας δεν σεβάστηκε τον ιερέα του Απόλλωνα, προκαλώντας την οργή του θεού, ο οποίος έριξε λοιμό στο στρατόπεδο. Έπειτα, μετά από πρωτοβουλία του Αχιλλέα, συγκλήθηκε συνέλευση των Αχαιών για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο Πηλείδης, αφού εξέφρασε κάποιους πιθανούς λόγους για τους οποίους οργίστηκε ο Απόλλωνας, ζήτησε από το μάντη Κάλχα να τους εξηγήσει πώς γεννήθηκε ο θυμός του θεού. Ο μάντης είπε ότι θα εξηγήσει το λόγο αρκεί ο Αχιλλέας να του ορκιστεί ότι θα τον προστατέψει με κάθε μέσο, γιατί είναι πιθανό να προκαλέσει την οργή του Αγαμέμνονα.

"ΤΑ ΠΕΤΡΟΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ" - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: "ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ - ΓΕΦΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΥΝ"

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΕΛΛΑ

ΣΙΩΜΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΧΑΡΙΤΙΔΟΥ ΠΕΤΡΟΥΛΑ

 

Ο Νομός Γρεβενών έχει γίνει το τελευταία χρόνια γνωστός στο πανελλήνιο για την υπέροχη ορεινή φύση του. Είναι ο κατεξοχήν νομός της Μακεδονικής Πίνδου και χρόνο με το χρόνο, όλο και περισσότεροι επισκέπτες πηγαίνουν ν' απολαύσουν τα βουνά και το ποτάμια του. Στις περιηγήσεις τους αυτές, οι εκδρομείς διαπιστώνουν με έκπληξη ότι στην γωνιά αυτή της μακεδονικής γης υπάρχει ένα πλήθος από τα μοναδικά μνημεία της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής : τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, που μόνο στο Νομό Γρεβενών και στην γειτονική επαρχία Βοΐου του Νομού Κοζάνης, απαντούν σε τέτοια έκταση και πυκνότητα. Πρόκειται για τα μεγαλύτερα, εντυπωσιακότερα και ιστορικότερα γεφύρια του μακεδονικού χώρου, ισάξια σε μέγεθος, ομορφιά, αρχιτεκτονική αξία και ιστορικό ενδιαφέρον με τα φημισμένα γεφύρια της Ηπείρου.

"Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, 1912" (Εργασία στην Τοπική Ιστορία)

'Οπως είναι γνωστό, η πόλη της Κοζάνης απελευθερώθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1912,ύστερα από τη μάχη του Σαραντάπορου. Οι Τούρκοι, λοιπόν, εγκατέλειψαν το Σαραντάπορο και τα Σέρβια αφού πρώτα τα έκαψαν. Καταδιωκόμενοι από τον ελληνικό στρατό υποχωρούν προς την Κοζάνη.

"ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ" (Εργασία στην Τοπική Ιστορία)

Γεωργιάδου Σοφία

Ζήκου Κωνσταντίνα

Κοταρίδης Παναγιώτης

Κοτσίφκας Κωνσταντίνος

ΟΙΚΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΣΣΑΝΗ

           Ο Γεώργιος Λασσάνης ήταν λόγιος και πολιτικός από την Κοζάνη, ανέπτυξε δραστηριότητα ως συγγραφέας, δραματουργός, δάσκαλος, ενώ παράλληλα συμμετείχε στην επανάσταση του 1821. Γεννήθηκε το 1793 και πέθανε το 1870. Ήταν γιος γνωστού Κοζανίτη εμπόρου και έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία. 

"Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ" (Εργασία στην Τοπική Ιστορία)

Η Πλατεία Νίκης είναι η κεντρική πλατεία της Κοζάνης. Βρίσκεται περίπου στο κεντρικό τμήμα της πόλης, 470 χλμ. βορειοδυτικά της Αθήνας και 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Θεσσαλονίκης σε μέσο υψόμετρο 710 μ.

Το ρολόι και το δημαρχείο στα νότια της πλατείας Νίκης.

"Τα πετρογέφυρα της Ηπείρου": Πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης «Ποτάμια που χωρίζουν – γεφύρια που ενώνουν»

1.  Εισαγωγή

   Η κατασκευή ενός γεφυριού είχε ανέκαθεν πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Γιατί το γεφύρι ήταν αυτό που θα έφερνε κοντά ανθρώπους, αγαθά, πολιτισμούς και γνώσεις και θα συνέβαλε στην ανάπτυξη της κάθε περιοχής.

   Την απόφαση για το χτίσιμο ενός γεφυριού την έπαιρναν οι προύχοντες της περιοχής ή και άτομα που έχοντας την ανάλογη οικονομική επιφάνεια, αναλάμβαναν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή. Η ονομασία που δινόταν στο γεφύρι ήταν προς τιμήν του χορηγού ή αν δεν υπήρχε χορηγός το γεφύρι έπαιρνε το όνομά του από το ποτάμι ή το πλησιέστερο χωριό. Άλλες φορές όταν χτιζόταν σε ιδιόκτητη περιοχή, έπαιρνε το όνομα του ιδιοκτήτη ή και το όνομα από κάποιο θρύλο που το περιέβαλλε.