Τα ρηματικά πρόσωπα (Νεοελληνική Γλώσσα ΕΠΑΛ)

• α' ενικό πρόσωπο: εκφράζονται προσωπικά βιώματα, προσδίδεται αμεσότητα και ζωντάνια στο λόγο, προ­σλαμβάνει η ανάπτυξη υποκειμενικό χαρακτήρα και χρωματίζεται το ύφος με προ­σωπικό τόνο και σε ορισμένες περιπτώσεις με εξομολογητική διάθεση. Είναι το πρόσωπο που κυριαρχεί στο ημερολόγιο, στην επιστολή, στο στοχαστικό δοκίμιο. Οι σκέψεις προβάλλονται εντονότερα στον αναγνώστη.
  
• β' ενικό πρόσωπο: δημιουργείται κλίμα οικειότητας στην επικοινωνία του πομπού με το δέκτη, προσδίδεται ζωντάνια και αμεσότητα στο λόγο και σε ορισμέ­νες περιπτώσεις χρωματίζεται το ύφος με διδακτικό τόνο. Χρησιμεύει για να γίνει ο λόγος πιο πειστικός αλλά και για να προκληθούν συναισθήματα στο δέκτη.
• γ' ενικό πρόσωπο: προσδίδεται αντικειμενικός τόνος στην εξέταση του θέματος,  ο λόγος γίνεται απρόσωπος και χρωματίζεται με ουδέτερο ύφος. Το μήνυμα γίνεται γενικόλογο
• α' πληθυντικό πρόσωπο: προσδίδεται ζωντάνια και αμεσότητα στο λό­γο, δημιουργείται κλίμα οικειότητας στην επικοινωνία του πομπού με το δέκτη. Η χρήση του υποδηλώνει την κοινή οπτική γωνία του πομπού με το δέκτη. Η έκφραση συλλογικότητας του "εμείς" τονίζει την ανάγκη της κοινής δράσης αλλά και της απόδοσης συλλογικής ευθύνης.
• β' πληθυντικό πρόσωπο: δημιουργείται κλίμα οικειότητας στην επικοι­νωνία του πομπού με το δέκτη, προσδίδεται ζωντάνια και αμεσότητα στο λόγο και σε ορισμένες περιπτώσεις χρωματίζεται το ύφος με διδακτικό τόνο. Χρησιμοποιείται για την πρόκληση συναισθημάτων στο δέκτη.
• γ' πληθυντικό πρόσωπο: προσδίδεται αντικειμενικός τόνος στην εξέτα­ση του θέματος, ο συγγραφέας αποστασιοποιείται και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις ως απλός παρατηρητής.