"Οι Βλάχοι της Πυλαίας" (ΣΤ' Μέρος)

ΙΙ. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ

Ζ. ΘΑΝΑΤΟΣ 

Τον νεκρό τον έντυναν πάντοτε με τα καλύτερά του ρούχα. Στην περίπτωση που ήταν σχετικά νέος του φορούσανε τα γαμπριάτικά του ρούχα. Τα χέρια και τα πόδια του νεκρού τα έδεναν με ένα μαντήλι, "για να μην είναι λεύτερα".

Τον νεκρό οι Βλάχοι συνήθιζαν να τον "ξημερώνουν", να τον κρατούν όλη τη νύχτα στο σπίτι μοιρολογώντας και παινεύοντας τα χαρίσματά του. Εάν ο νεκρός ήταν ανύπαντρος είτε κοπέλα είτε άντρας, μαζί με τα μοιρολόγια τραγουδούσαν και τραγούδια του γάμου.

Μόλις ο νεκρός μεταφερόταν έξω από το σπίτι, η νοικοκυρά έσπαζε στην είσοδο ένα βελόνι με ένα φλιτζάνι, "για να φύγει το κακό από το σπίτι".

Μετά την ταφή όλοι οι συγγενείς συγκεντρώνονταν στο σπίτι, όπου τους περίμενε στρωμένο τραπέζι. Το συνηθισμένο φαγητό ήταν τα φασόλια, αλλά μπορούσε να είναι και φακές ή ρύζι. Το φαγητό συνοδευόταν από άφθονο κρασί, ενώ στο τέλος σερβίρονταν ζεστές πίτες.

Οι συγγενείς του νεκρού για σαράντα μέρες μετά την κηδεία δεν μαγείρευαν ούτε έτρωγαν κρέας.