Η εκπαίδευση των γυναικών στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα

ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΜΠΕΛΛΑ
Εισαγωγή
Η εκπαίδευση των γυναικών δεν μπορεί να
απομονωθεί από τις κυρίαρχες αντιλήψεις κάθε εποχής για την κοινωνική
θέση και τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας. Στη χώρα μας, σε όλο τον 19ο
αιώνα, η πατριαρχική οικογένεια περιόριζε τη γυναίκα στο σπίτι και σε
καθήκοντα που χαρακτηρίζονταν αποκλειστικά γυναικεία, όπως η φροντίδα
για το νοικοκυριό και η ανατροφή των παιδιών. Έτσι, η μη ένταξη της
γυναίκας στη διαδικασία των παραγωγικών σχέσεων και οι απόψεις για τη
«γυναικεία φύση» και τον «γυναικείο προορισμό» προσδιόρισαν τις μορφές
της εκπαίδευσής της, η οποία είχε «συμβολική» λειτουργία και αποτελούσε
έναν παράγοντα ενισχυτικό της προίκας της. Αντίθετα, η ανδρική
εκπαίδευση είχε επαγγελματική και οικονομική λειτουργία και αποτελούσε
το μέσο για την κατάκτηση του δημόσιου χώρου και τη δημιουργία ενός
καλύτερου μέλλοντος[1].